Klimaatmaatregelen die broeikasgassen uit veenweiden beïnvloeden, hebben onder andere (neven)effecten op bodemdaling, biodiversiteit, bodem- en waterkwaliteit, het (zoet)waterverbruik en op de technische en economische gebruiksmogelijkheden van de grond. Deze neveneffecten bepalen mede de haalbaarheid van het toepassen van klimaatmaatregelen. Het Louis Bolk Instituut (LBI) is gevraagd om te inventariseren wat mogelijke neveneffecten van maatregelen kunnen zijn op kringlopen, biodiversiteit, bodem- en waterkwaliteit, diergezondheid en op het gebied van beleidsopgaven en –ambities, in afstemming met de leden van het Nationaal Onderzoeksprogramma Broeikasgassen Veenweiden (NOBV), experts en andere partijen. Daarnaast zijn er door andere partijen vijf andere haalbaarheidsstudies uitgevoerd. Doel is dat uiteindelijk met de inventarisaties van de verschillende partijen de haalbaarheid van de verschillende klimaatregelen kan worden ingeschat. Deze inventarisatie is gemaakt in afstemming met het NOBV en in opdracht van het ministerie van LNV en STOWA.
Veengebieden emitteren de broeikasgassen koolstofdioxide, lachgas en methaan als gevolg van veenoxidatie en bodemomstandigheden. In het klimaatakkoord, uit 2019, is als doel omschreven dat de emissies uit veenweiden met 1 Mton CO2-eq gereduceerd moeten worden in 2030. Daarnaast is er de afspraak gemaakt dat landbouw en het landgebruik klimaatneutraal zijn in 2050. Om deze doelen te kunnen bereiken zijn aanpassingen in het grondgebruik nodig, welke te omschrijven zijn als klimaatmaatregelen. De leden van het NOBV hebben een lijst opgesteld van 25 (potentiële) klimaatmaatregelen. Er is een meerjarig onderzoeksprogramma opgezet om broeikasgasemissies van veengebieden gelegen op verschillende plaatsen in Nederland te kwantificeren, en mechanismen achter de emissies verder te ontrafelen, met als doel meer inzicht te krijgen in de (mogelijke) effecten van (het uitrollen van) verschillende klimaatmaatregelen.